Funkcje i główne elementy testowalne elektronicznych uniwersalnych maszyn testujących

A

Elektroniczna uniwersalna maszyna testująca nadaje się głównie do testowania materiałów metalowych i niemetalowych, takich jak guma, tworzywa sztuczne, druty i kable, kable światłowodowe, pasy bezpieczeństwa, materiały kompozytowe pasów, profile z tworzyw sztucznych, rolki wodoodporne, rury stalowe, profile miedziane, stal sprężynowa, stal łożyskowa, stal nierdzewna (taka jak stal o wysokiej twardości), odlewy, płyty stalowe, taśmy stalowe i druty z metali nieżelaznych.Służy do rozciągania, ściskania, zginania, cięcia, łuszczenia, rozciągnięcia dwupunktowego (wymaga tensometru) i innych badań.W tej maszynie zastosowano zintegrowaną konstrukcję elektromechaniczną, składającą się głównie z czujników siły, przetworników, mikroprocesorów, mechanizmów napędzających obciążenie, komputerów i kolorowych drukarek atramentowych.Posiada szeroki i dokładny zakres pomiaru prędkości ładowania i siły oraz wysoką dokładność i czułość w pomiarze i kontroli obciążeń i przemieszczeń.Może także przeprowadzać eksperymenty z automatyczną kontrolą przy stałym obciążeniu i stałym przemieszczeniu.Model podłogowy, stylizacja i malowanie w pełni uwzględniają odpowiednie zasady nowoczesnego wzornictwa przemysłowego i ergonomii.

Czynniki wpływające na funkcjonalność elektronicznych uniwersalnych maszyn testujących:
1. Sekcja hosta
Gdy instalacja silnika głównego nie jest wypoziomowana, spowoduje to tarcie pomiędzy tłokiem roboczym a ścianką cylindra roboczego, co spowoduje błędy.Zwykle objawia się to jako różnica dodatnia, a wraz ze wzrostem obciążenia wynikający z tego błąd stopniowo maleje.

2. Sekcja hamowni
Jeśli montaż miernika siły nie jest poziomy, powoduje to tarcie pomiędzy łożyskami wału wahliwego, które zazwyczaj przekształca się w różnicę ujemną.

Powyższe dwa rodzaje błędów mają stosunkowo duży wpływ na pomiary małych obciążeń i stosunkowo niewielki wpływ na pomiary dużych obciążeń.

Rozwiązanie
1. Najpierw sprawdź, czy instalacja maszyny wytrzymałościowej jest pozioma.Za pomocą poziomnicy wypoziomuj silnik główny w dwóch kierunkach prostopadłych do siebie na zewnętrznym pierścieniu roboczego cylindra olejowego (lub kolumny).

2. Wyreguluj poziom miernika siły z przodu wahacza, wyrównaj i przymocuj krawędź wahacza do wewnętrznej wygrawerowanej linii, a następnie użyj poziomicy, aby wyregulować lewy i prawy poziom korpusu względem boku drążek wahadłowy.

Główne testowalne elementy elektronicznych uniwersalnych maszyn testujących:
Elementy testowe elektronicznych maszyn do badania rozciągania można podzielić na zwykłe elementy testowe i specjalne elementy testowe.Aby określić współczynnik sztywności materiału, im wyższy stosunek składnika naprężenia normalnego w tej samej fazie do odkształcenia normalnego, tym materiał jest mocniejszy i bardziej plastyczny.

① Typowe elementy testowe dla elektronicznych maszyn do prób rozciągania: (wspólne wartości wyświetlane i wartości obliczone)
1. Naprężenie rozciągające, wytrzymałość na rozciąganie, wytrzymałość na rozciąganie i wydłużenie przy zerwaniu.

2. Stałe naprężenie rozciągające;Stałe wydłużenie naprężenia;Stała wartość naprężenia, wytrzymałość na rozdarcie, wartość siły w dowolnym punkcie, wydłużenie w dowolnym miejscu.

3. Obliczanie siły ekstrakcji, siły przyczepności i wartości szczytowej.

4. Próba ciśnieniowa, próba siły ścinającej, próba zginania, próba siły wyrywającej, siła przebicia.

② Specjalne elementy testowe dla elektronicznych maszyn do prób rozciągania:
1. Efektywna utrata sprężystości i histerezy: Na elektronicznej uniwersalnej maszynie wytrzymałościowej, gdy próbkę rozciąga się z określoną prędkością do określonego wydłużenia lub pod określonym obciążeniem, mierzony jest procent pracy odzyskanej podczas skurczu i zużytej podczas rozciągania, czyli efektywna elastyczność;Procent energii utraconej podczas wydłużania i kurczenia się próbki w porównaniu z pracą zużytą podczas wydłużania nazywa się stratą histerezy.

2. Wartość K sprężyny: Stosunek składowej siły w tej samej fazie, w której następuje odkształcenie, do odkształcenia.

3. Granica plastyczności: Iloraz uzyskany poprzez podzielenie obciążenia, przy którym wydłużenie trwałe osiąga określoną wartość podczas rozciągania, przez pierwotne pole przekroju poprzecznego części równoległej.

4. Granica plastyczności: Kiedy materiał jest rozciągany, odkształcenie gwałtownie wzrasta, podczas gdy naprężenie pozostaje stałe, i ta granica nazywana jest granicą plastyczności.Granicę plastyczności dzieli się na górną i dolną granicę plastyczności i ogólnie jako granicę plastyczności stosuje się powyższą granicę plastyczności.Kiedy obciążenie przekroczy granicę proporcjonalności i nie będzie już proporcjonalne do wydłużenia, obciążenie nagle spadnie, a następnie będzie się wahać w górę i w dół przez pewien okres czasu, powodując znaczną zmianę wydłużenia.Zjawisko to nazywa się ustępowaniem.

5. Odkształcenie trwałe: Po usunięciu obciążenia materiał nadal pozostaje odkształcony.

6. Odkształcenie sprężyste: Po usunięciu obciążenia odkształcenie materiału całkowicie zanika.

7. Granica sprężystości: Maksymalne naprężenie, jakie materiał może wytrzymać bez trwałego odkształcenia.

8. Granica proporcjonalności: W pewnym zakresie obciążenie może zachować proporcjonalną relację z wydłużeniem, a jego maksymalne naprężenie stanowi granicę proporcjonalności.

9. Współczynnik sprężystości, zwany także modułem sprężystości Younga.


Czas publikacji: 18 stycznia 2024 r
Czat online WhatsApp!