Krótkie wprowadzenie do różnic w działaniu komór testowych starzenia UV

wps_doc_0

Do różnych testów ekspozycji używamy różnych typów lamp i widm.Lampy UVA-340 mogą dobrze symulować zakres widma UV światła słonecznego o krótkich falach, a widmowy rozkład energii lamp UVA-340 jest bardzo podobny do spektrogramu przetwarzanego przy 360 nm w widmie słonecznym.Lampy typu UV-B są również powszechnie stosowane do przyspieszania starzenia lamp testowych w sztucznym klimacie.Niszczy materiały szybciej niż lampy UV-A, ale długość fali wyjściowej jest krótsza niż 360 nm, co może powodować odchylenia wielu materiałów od rzeczywistych wyników testów.

Aby uzyskać dokładne i powtarzalne wyniki, należy kontrolować natężenie promieniowania (natężenie światła).Większość komór do badania starzenia UV jest wyposażona w systemy kontroli natężenia promieniowania.Dzięki systemom kontroli ze sprzężeniem zwrotnym natężenie promieniowania może być stale i automatycznie monitorowane oraz dokładnie kontrolowane.Układ sterowania automatycznie kompensuje niedostateczne oświetlenie spowodowane starzeniem się lampy lub innymi przyczynami, dostosowując moc lampy.

Ze względu na stabilność widma wewnętrznego świetlówki ultrafioletowe mogą uprościć kontrolę napromieniowania.Z biegiem czasu wszystkie źródła światła słabną wraz z wiekiem.Jednakże, w przeciwieństwie do innych typów lamp, widmowy rozkład energii świetlówek nie zmienia się w czasie.Cecha ta poprawia powtarzalność wyników eksperymentów, co również jest istotną zaletą.Eksperymenty wykazały, że w systemie badania starzenia wyposażonym w kontrolę napromieniowania nie ma znaczącej różnicy w mocy wyjściowej pomiędzy lampą używaną przez 2 godziny a lampą używaną przez 5600 godzin.Urządzenie kontrolujące napromieniowanie może utrzymywać stałe natężenie natężenia światła.Ponadto ich rozkład energii widmowej nie uległ zmianie, co bardzo różni się od lamp ksenonowych.

Główną zaletą komory do badania starzenia UV jest to, że może ona symulować wpływ uszkodzeń materiałów na materiały w wilgotnym środowisku zewnętrznym, co jest bardziej zgodne z rzeczywistą sytuacją.Według statystyk, gdy materiały są umieszczane na zewnątrz, wilgotność powietrza wynosi co najmniej 12 godzin dziennie.Ze względu na fakt, że wpływ wilgoci objawia się głównie w postaci kondensacji, przyjęto specjalną zasadę kondensacji w celu symulacji wilgotności zewnętrznej w teście przyspieszonego starzenia w sztucznym klimacie.

Podczas tego cyklu kondensacji zbiornik na wodę znajdujący się na dnie zbiornika powinien zostać podgrzany w celu wytworzenia pary.Utrzymuj wilgotność względną otoczenia w komorze testowej za pomocą gorącej pary o wysokich temperaturach.Projektując komorę do badania starzenia UV, boczne ściany komory powinny być faktycznie utworzone przez panel testowy, tak aby tył panelu testowego był wystawiony na działanie powietrza wewnętrznego o temperaturze pokojowej.Schładzanie powietrza w pomieszczeniu powoduje, że temperatura powierzchni panelu testowego spada o kilka stopni w porównaniu do pary.Te różnice temperatur mogą w sposób ciągły obniżać wodę do powierzchni testowej podczas cyklu kondensacji, a skroplona woda w cyklu kondensacji ma stabilne właściwości, co może poprawić powtarzalność wyników eksperymentów, wyeliminować problemy z zanieczyszczeniem sedymentacją oraz uprościć instalację i obsługę sprzęt eksperymentalny.Typowy system cyklicznej kondensacji wymaga co najmniej 4 godzin testowania, ponieważ materiał zazwyczaj potrzebuje dużo czasu, aby zawilgocić się na zewnątrz.Proces kondensacji odbywa się w warunkach ogrzewania (50℃), co znacznie przyspiesza niszczenie materiału przez wilgoć.W porównaniu z innymi metodami, takimi jak zraszanie wodą i zanurzanie w środowiskach o dużej wilgotności, cykle kondensacji prowadzone w warunkach długotrwałego ogrzewania mogą skuteczniej odtworzyć zjawisko uszkodzeń materiału w wilgotnym środowisku.


Czas publikacji: 26 lipca 2023 r
Czat online WhatsApp!